Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Η δημοκρατική βούληση του κόσμου έπρεπε να υπερισχύσει..

Print Friendly and PDF
Τι συνέβη στην Ισλανδία; 
Πώς κατάφερε σήμερα τέσσερα χρόνια μετά, από την άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή το 2008, να ανακάμψει; 
Πώς διέψευσε τις Κασσάνδρες που μιλούσαν για Κούβα του Βορρά; 

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί αποσπάσματα από το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Γ. Αυγερόπουλου «ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΚΙΝΓΚΣ» που θα προβλήθηκε χθες στις 22.00 από τη ΝΕΤ. 

Πώς τα κατάφεραν οι απόγονοι των Βίκινγκς; 
Το 2008 η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. 
Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν συμπαρασύροντας στο γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική & πολιτική ζωή της χώρας. 
Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012, η Ισλανδία άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Η ανεργία μειώνεται, η ανάπτυξη βρίσκεται περίπου στο 2,5%. 
Για να γίνει αυτό, μπήκαν σε εφαρμογή ανορθόδοξοι χειρισμοί, τελείως διαφορετικοί από αυτούς που επιβάλλει η ΕΕ και το ΔΝΤ σε χώρες της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. 
Χειρισμοί που πολλές φορές έφεραν τη χώρα αντιμέτωπη με τη Διεθνή Κοινότητα και τις αγορές. 
Ακόμα και το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η διαφορετική διαχείριση της κρίσης από τους Ισλανδούς έφερε καρπούς . (Ert.gr)


Υ.Γ
Στην Ισλανδία μέσα σε 4 χρόνια σώθηκαν στην κυριολεξία...

Ενώ εμείς είμαστε στον 3ο της ύφεσης, δεν υπάρχει καμιά προοπτική εξόδου και βαδίζουμε ολοταχώς στην καταστροφή την χρεοκοπία και την εξαθλίωση..





exomatiakaivlepo

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ναι, αλλά στην Ισλανδία ζουν οι Ισλανδοί και όχι οι κοντόφθαλμοι Έλληνες, που ειδικά από την τουρκοκρατία και μετά έχουν αποβλακωθεί εντελώς και ενεργοποιούνται μόνο όταν κάποιος τους ψιθυρίσει πονηρά: "ξέρω έναν εύκολο τρόπο να βγάλεις λεφτά χωρίς να σε πιάσουν για απάτη". Κι εκεί βέβαια κλειδώνει τελείως η ελάχιστη ηθική που ίσως έχει απομείνει στην "συνείδησή" τους και δικαιολογούνται στον εαυτό τους (και όποιον άλλον αντιληφθεί τι διαπράττουν) λέγοντας με στόμφο: "Μα αν δεν το κάνω εγώ θα το κάνει κάποιος άλλος, δεν μπορώ εγώ να σώσω την κοινωνία μόνος μου. Οπότε γιατί να αρνηθώ; Δεν είμαι και βλάκας να κλωτσήσω την τύχη μου!".
Προφανώς οι Ισλανδοί στο μεγαλύτερο σύνολό τους ξέρουν πως ο καθένας από τους πολίτες μπορεί να σώσει το σύνολό τους, απλά κάνοντας ό,τι είναι καλό για την κοινωνία και όχι για το γέμισμα της τσέπης του και την καλοπέρασή του...
Κάθε Έλληνας που αρνείται να συμβάλλει στη ζημιά της χώρας (εννοείται πηγαίνοντας κόντρα στο ατομικό και εγωιστικό "συμφέρον" του) κάνει τη διαφορά , κι αν ακολουθήσουν κι άλλοι τότε έχουμε ελπίδα να σηκώσουμε όλοι μαζί το κεφάλι μας υπερήφανα...