Όταν ένας αμυντικός έτρεχε να μαρκάρει το Βασίλη Χατζηπαναγή, ήταν σα να πήγαινε σε σχολή χορού. Ο «Νουρέγεφ», δίδασκε αφιλοκερδώς με τρίπλες τους αμυντικούς, όλους τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς.
Οι «παραστάσεις» που έδινε τις Κυριακές στα γήπεδα, ήταν μοναδικές. Ο μύθος λέει, ότι πολλές φορές οι αντίπαλοι τον παρακαλούσαν να μην τους ρεζιλέψει με κάποιο «τσαλιμάκι» του, καθώς είχε τη δυνατότητα να ντριπλάρει ακόμη και μέσα σε περίπτερο!
Άλλοι έλεγαν, ότι μπορούσε να ντριπλάρει έναν αμυντικό και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο.
Μέσα στο γήπεδο δικαίωσε όλες τις εκτιμήσεις.
Ήρθε στην Ελλάδα από την πρώην Σοβιετική Ένωση, τον Νοέμβριο του 1975, σε ηλικία 20 ετών. Όταν κατέβαινε από το τρένο στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, ήταν ένας ξένος ανάμεσα σε ξένους. Υπέγραψε το συμβόλαιο με τον Ηρακλή και δεν άργησε να γίνει ο δικός μας Βασίλης.
Στα 17 του, οι Έλληνες γονείς του είπαν «ναι», για να αποκτήσει ο «Βάσια» τη Σοβιετική υπηκοότητα -άλλωστε, πώς θα μπορούσαν να πουν όχι, εκείνη την εποχή- και να παίξει στο πρωτάθλημα και στις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας. Στα επόμενα τρία χρόνια «έβγαλε μάτια» με την Παχτακόρ και κλήθηκε 15 φορές στην εθνική ανδρών και την Ολυμπιακή ομάδα της ΕΣΣΔ.
Ο Ηρακλής κατάφερε τότε να ανακαλύψει ένα από τα διαμάντια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και να το φέρει στην Ελλάδα. Ο Χατζηπαναγής όμως, «έλαμψε» μόνο για τον «Γηραιό», καθώς δεν έπαιξε ποτέ επίσημο παιχνίδι με την Εθνική Ελλάδας, αν και το ήθελε πολύ. Την εποχή εκείνη, οι παίκτες ήταν κτήμα της ομάδας και τα συμβόλαια ήταν εφ” όρου ζωής.
Έτσι, δεν πήρε μεταγραφή για ξένες μεγάλες ομάδες, που τον ήθελαν, όπως η Άρσεναλ, αλλά ούτε και σε ένα από τα μεγάλα σωματεία της Αθήνας
.
Αυτός ο μάγος της μπάλας στην καριέρα του κατέκτησε μόνο ένα Κύπελλο Ελλάδας και ένα Βαλκανικό Κύπελλο. Τη φανέλα της Εθνικής τη φόρεσε δύο φορές, τη μία σε φιλικό και την άλλη σε αγώνα προς τιμήν του, με την Γκάνα. Η σημαντικότερη εκτός ελληνικών συνόρων εμφάνισή του, ήταν το 1984, όταν αγωνίστηκε με τη Μεικτή Κόσμου εναντίον των New York Cosmos. Ήταν η μία και μοναδική φορά, που έπαιξε με παίκτες του επιπέδου του, όπως οι Μπεκενμπάουερ, Μάγκατ, Μάριο Κέμπες, ο Κρόλ και Κίγκαν.
Σε ψηφοφορία της ΕΠΟ πριν από δέκα χρόνια ο Χατζηπαναγής ανακηρύχθηκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα.
Η Μηχανή του Χρόνου θυμάται μερικές από τις καλύτερες στιγμές του Βασίλη Χατζηπαναγή. Πατήστε εδώ
alexiptoto
http://www.mixanitouxronou.gr/vasilis-chatzipanagis-o-pektis-pou-kitaze-sta-matia-ton-marantona/#sthash.Zk3Mhjxb.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου